Tot slot
Door: Jasperov
Blijf op de hoogte en volg Jasper
24 December 2009 | Nederland, Enschede
Jooooooooooooooow!
En toen was het al weer tijd voor mijn laatste tour. En wel van Melbourne terug naar Adelaide over de spectactulaire great ocean road. Zoals gewoonlijk kende ik nog een paar mensen van de vorige tour. Maar wat deze keer bijzonder was, was dat ik de tourgids al eerder had gezien en wel in een ondergrondse pub. Toen ik namelijk aan het begin van mijn rondreis door Coober Pedy kwam, leidde zij een groep de andere kant op. Wat is de wereld toch klein.
En net als de rest van Australië, was ook de great ocean road prachtig. Met name de twelve apostles, een stel rotsen die los van het vasteland zijn geërodeerd. En ze zijn allemaal vernoemd naar objecten waar ze gelijkenis mee vertonen, zoals de London bridge, de pork chop en de seahorse. Erg opmerkelijk is dat er vanaf geen enkel punt twaalf te zien zijn. Ze heten alleen zo omdat het meer bezoekers oplevert dan de 'Sow and piglets', de naam die ze tot 1950 droegen. De foto's hiervan zijn hier te vinden: http://picasaweb.google.com.au/jasperov/MelbourneAdelaide?authkey=Gv1sRgCKiZwoKp9ffQWg&feat=directlink
Ook bezoekjes aan een regenwoud en de Grampians waren geweldig, maar het interessantste aan deze trip was wel op sociaal gebied. Wat is namelijk het geval? Ik vermoed dat de meeste mensen denken dat ik me redelijk staande kan houden in een gesprek. Met mensen die ik goed ken kan ik namelijk prima slap lullen, en ik stap makkelijk af op mensen die ik nog niet ken. Echter, dit zijn niet de enige belangrijke sociale vaardigheden. Je hebt ook nog een middenspel, om maar in schaaktermen te praten. En in tegenstelling tot schaken weet ik juist niet zo heel veel van dit middenspel af. Na de standaardopeningszinnen als ”Wie ben je?” En “Waar kom je vandaan?” wil het gesprek nog wel eens doodvallen.
Maar deze reis kwam daar verandering in en wel door Tanny, een Schotse grafisch ontwerpster. Haar hobby's waren kickboxen en dansen en ze leek te leven op suiker en energiedrank. Niet echt iemand met wie ik veel gesprekstof heb, zou je zeggen. Echter, toen haar camera het begaf, bood ik, gentleman als ik ben, natuurlijk aan om de rest van de reis ook voor haar foto's te maken. En dan trek je automatisch veel met elkaar op. En tot mijn eigen verbazing is het gelukt om drie dagen lang interessante gesprekken te voeren ver zin en onzin. En daarnaast hadden we ook wel wat gemeenschappelijk: Ik was wel heel erg onder de indruk toen ze zo even met de touch-pad van haar laptop mensen wist uit te knippen, omdat ze het niet zo had op de magic wand van photoshop!
En deze leerzame ervaring kan ik weer prima koppelen aan de rest van het stukje. Aan het eind van de reis is het natuurlijk belangrijk om een reflectie te doen over alles wat je hebt ervaren. Komt 'ie, beginnend met alle soorten dieren die ik in het wild heb mogen aanschouwen:
Rode kangoeroe, grijze kangoeroe, rotskangoeroe, wallabie, moeraswallabie, wallaroo, mierenegel, koala, emoe, buffel, paard, geit, zeeleeuw, zeehond, zwarte adder, ruitpython, twee andere slangen waar ik de naam niet van weet, agapad, kikker, tiliqua, drie andere hagedissen waarvan ik de naam niet weet, dingo, koeskoes, krokodil, nephila, zwarte weduwe, termiet, schildpad, haai, anemoonvis, manta, dolfijn, tientallen andere vissoorten waarvan ik de naam niet weet, Australische ekster, kookaburra, wigstaartarend, geelkuifkaketoe, penguin, blauwborstelfje, pennant rosella, koningsparkiet, tientallen andere vogelsoorten waar ik de naam niet van weet, rode mier, groene mier, gele mier, mot
Een prima lijst dus, die op mijn cv niet zou misstaan. Drie goede redenen om nog eens terug te gaan zijn de wombat, de walvis en het vogelbekdier die ik helaas heb moeten missen. Maar goed, zien is natuurlijk slechts één vorm van waarnemen. Persoonlijk vind ik een andere vorm nog veel belangrijker. Vandaar het volgende lijstje van dieren die ik heb geproeft:
Kangoeroe, emoe, buffel, krokodil, kameel, groene mier, barramundi, zwaardvis, kaketoe, geit
Ruiken doe je natuurlijk vanzelf als je goed proeft, dus gaan we maar meteen naar voelen. En aangezien ik natuurlijk geen enkele reden had om al deze beesten ook nog te voelen, ga ik het maar hebben over de afstand die ik in mijn benen heb gevoeld. Met tientallen nationale parken en omgevingen als steppes, regenwouden, eilanden, koraal en steden schat ik ongeveer 15000 kilometers te hebben afgelegd. Niet allemaal te voet uiteraard, maar dit is wel exclusief de vliegreizen heen en terug.
Tenslotte nog horen. En dat lijkt me een prima gelegenheid om mijn top drie meest memorabele quotes over mij te melden:
3 “I need you soooooooooooo much!”
2 “I can't believe how big yours is!”
1“It's amazing how well-organized you are!”
De nummer één is in tegenstelling tot de andere twee niet door een vrouw gezegd, maar dat hij noch ironisch noch uit zn verband getrokken is, maakt hem wel degelijk de nummer één! En die quote brengt mij dan meteen bij nog een lijstje, en wel van spullen die ik onderweg ben kwijtgeraakt:
Douchegel 3x, hoed, zonnebril 2x, zonnebrandspul, anti-instectenspul, zwembroek, handdoek, waslijn
Blijkbaar leerde ik niet van mijn fout met de douchegel. Maar goed, het was natuurlijk ook belangrijker om mijn laptop niet te verliezen, wat wonderbaarlijk genoeg prima is gelukt. In alle hostels lag hij veelal onbewaakt op de kamer, maar gelukkig hebben de meeste backpackers blijkbaar geen behoefte aan extra bagage.
En dan tenslotte nog het belangrijkste dat ik heb geleerd: Europa is vet klein! Vroeger bleef ik om een reis van twee uur thuis, en in Australië reis ik maanden lang. De enige conclusie die ik daaruit kan trekken is dat ik hier meer moet reizen. Binnenkort begin ik bij de VVV in Enschede, om dan langzaam verder te kijken naar andere plaatsen in Nederland, dan Europa en dan de wereld. En dit heeft voor jullie ook voordelen:
Ten eerste zou het kunnen dat ik ook stukjes over mijn belevenissen in Europa ga tikken. Mocht je dit willen, vertel het me dan, zet een positieve reactie op deze weblog en meld je aan op de mailinglijst. Zodra ik genoeg publiek blijk te hebben (30 mensen), dan ga ik het nog daadwerkelijk doen ook!
En ten tweede, samen reizen is natuurlijk leuker dan alleen. Dus, lees je dit en heb je ook zin om Nederland (of Europa) te verkennen, vertel het me dan vooral!
En daarmee zijn we wel zo'n beetje bij het eind van mijn eerste reisweblog. Ik hoop dat jullie bijna net zoveel lol hebben beleefd aan het lezen als ik aan het reizen. Ik zal de vetste foto's van de afgelopen maanden nog bij dit stukje plaatsen, dus vergeet die niet te bekijken.
Cheers!
En toen was het al weer tijd voor mijn laatste tour. En wel van Melbourne terug naar Adelaide over de spectactulaire great ocean road. Zoals gewoonlijk kende ik nog een paar mensen van de vorige tour. Maar wat deze keer bijzonder was, was dat ik de tourgids al eerder had gezien en wel in een ondergrondse pub. Toen ik namelijk aan het begin van mijn rondreis door Coober Pedy kwam, leidde zij een groep de andere kant op. Wat is de wereld toch klein.
En net als de rest van Australië, was ook de great ocean road prachtig. Met name de twelve apostles, een stel rotsen die los van het vasteland zijn geërodeerd. En ze zijn allemaal vernoemd naar objecten waar ze gelijkenis mee vertonen, zoals de London bridge, de pork chop en de seahorse. Erg opmerkelijk is dat er vanaf geen enkel punt twaalf te zien zijn. Ze heten alleen zo omdat het meer bezoekers oplevert dan de 'Sow and piglets', de naam die ze tot 1950 droegen. De foto's hiervan zijn hier te vinden: http://picasaweb.google.com.au/jasperov/MelbourneAdelaide?authkey=Gv1sRgCKiZwoKp9ffQWg&feat=directlink
Ook bezoekjes aan een regenwoud en de Grampians waren geweldig, maar het interessantste aan deze trip was wel op sociaal gebied. Wat is namelijk het geval? Ik vermoed dat de meeste mensen denken dat ik me redelijk staande kan houden in een gesprek. Met mensen die ik goed ken kan ik namelijk prima slap lullen, en ik stap makkelijk af op mensen die ik nog niet ken. Echter, dit zijn niet de enige belangrijke sociale vaardigheden. Je hebt ook nog een middenspel, om maar in schaaktermen te praten. En in tegenstelling tot schaken weet ik juist niet zo heel veel van dit middenspel af. Na de standaardopeningszinnen als ”Wie ben je?” En “Waar kom je vandaan?” wil het gesprek nog wel eens doodvallen.
Maar deze reis kwam daar verandering in en wel door Tanny, een Schotse grafisch ontwerpster. Haar hobby's waren kickboxen en dansen en ze leek te leven op suiker en energiedrank. Niet echt iemand met wie ik veel gesprekstof heb, zou je zeggen. Echter, toen haar camera het begaf, bood ik, gentleman als ik ben, natuurlijk aan om de rest van de reis ook voor haar foto's te maken. En dan trek je automatisch veel met elkaar op. En tot mijn eigen verbazing is het gelukt om drie dagen lang interessante gesprekken te voeren ver zin en onzin. En daarnaast hadden we ook wel wat gemeenschappelijk: Ik was wel heel erg onder de indruk toen ze zo even met de touch-pad van haar laptop mensen wist uit te knippen, omdat ze het niet zo had op de magic wand van photoshop!
En deze leerzame ervaring kan ik weer prima koppelen aan de rest van het stukje. Aan het eind van de reis is het natuurlijk belangrijk om een reflectie te doen over alles wat je hebt ervaren. Komt 'ie, beginnend met alle soorten dieren die ik in het wild heb mogen aanschouwen:
Rode kangoeroe, grijze kangoeroe, rotskangoeroe, wallabie, moeraswallabie, wallaroo, mierenegel, koala, emoe, buffel, paard, geit, zeeleeuw, zeehond, zwarte adder, ruitpython, twee andere slangen waar ik de naam niet van weet, agapad, kikker, tiliqua, drie andere hagedissen waarvan ik de naam niet weet, dingo, koeskoes, krokodil, nephila, zwarte weduwe, termiet, schildpad, haai, anemoonvis, manta, dolfijn, tientallen andere vissoorten waarvan ik de naam niet weet, Australische ekster, kookaburra, wigstaartarend, geelkuifkaketoe, penguin, blauwborstelfje, pennant rosella, koningsparkiet, tientallen andere vogelsoorten waar ik de naam niet van weet, rode mier, groene mier, gele mier, mot
Een prima lijst dus, die op mijn cv niet zou misstaan. Drie goede redenen om nog eens terug te gaan zijn de wombat, de walvis en het vogelbekdier die ik helaas heb moeten missen. Maar goed, zien is natuurlijk slechts één vorm van waarnemen. Persoonlijk vind ik een andere vorm nog veel belangrijker. Vandaar het volgende lijstje van dieren die ik heb geproeft:
Kangoeroe, emoe, buffel, krokodil, kameel, groene mier, barramundi, zwaardvis, kaketoe, geit
Ruiken doe je natuurlijk vanzelf als je goed proeft, dus gaan we maar meteen naar voelen. En aangezien ik natuurlijk geen enkele reden had om al deze beesten ook nog te voelen, ga ik het maar hebben over de afstand die ik in mijn benen heb gevoeld. Met tientallen nationale parken en omgevingen als steppes, regenwouden, eilanden, koraal en steden schat ik ongeveer 15000 kilometers te hebben afgelegd. Niet allemaal te voet uiteraard, maar dit is wel exclusief de vliegreizen heen en terug.
Tenslotte nog horen. En dat lijkt me een prima gelegenheid om mijn top drie meest memorabele quotes over mij te melden:
3 “I need you soooooooooooo much!”
2 “I can't believe how big yours is!”
1“It's amazing how well-organized you are!”
De nummer één is in tegenstelling tot de andere twee niet door een vrouw gezegd, maar dat hij noch ironisch noch uit zn verband getrokken is, maakt hem wel degelijk de nummer één! En die quote brengt mij dan meteen bij nog een lijstje, en wel van spullen die ik onderweg ben kwijtgeraakt:
Douchegel 3x, hoed, zonnebril 2x, zonnebrandspul, anti-instectenspul, zwembroek, handdoek, waslijn
Blijkbaar leerde ik niet van mijn fout met de douchegel. Maar goed, het was natuurlijk ook belangrijker om mijn laptop niet te verliezen, wat wonderbaarlijk genoeg prima is gelukt. In alle hostels lag hij veelal onbewaakt op de kamer, maar gelukkig hebben de meeste backpackers blijkbaar geen behoefte aan extra bagage.
En dan tenslotte nog het belangrijkste dat ik heb geleerd: Europa is vet klein! Vroeger bleef ik om een reis van twee uur thuis, en in Australië reis ik maanden lang. De enige conclusie die ik daaruit kan trekken is dat ik hier meer moet reizen. Binnenkort begin ik bij de VVV in Enschede, om dan langzaam verder te kijken naar andere plaatsen in Nederland, dan Europa en dan de wereld. En dit heeft voor jullie ook voordelen:
Ten eerste zou het kunnen dat ik ook stukjes over mijn belevenissen in Europa ga tikken. Mocht je dit willen, vertel het me dan, zet een positieve reactie op deze weblog en meld je aan op de mailinglijst. Zodra ik genoeg publiek blijk te hebben (30 mensen), dan ga ik het nog daadwerkelijk doen ook!
En ten tweede, samen reizen is natuurlijk leuker dan alleen. Dus, lees je dit en heb je ook zin om Nederland (of Europa) te verkennen, vertel het me dan vooral!
En daarmee zijn we wel zo'n beetje bij het eind van mijn eerste reisweblog. Ik hoop dat jullie bijna net zoveel lol hebben beleefd aan het lezen als ik aan het reizen. Ik zal de vetste foto's van de afgelopen maanden nog bij dit stukje plaatsen, dus vergeet die niet te bekijken.
Cheers!
-
28 December 2009 - 18:43
Greace:
Don't forget Nemo! :P -
06 April 2010 - 02:15
Roel:
Hey Jasper,
Ik heb me aangemeld voor de lijst. Ik wil ook nog wel eens wat van Europa zien. Dus ik zou je graag een keer willen vergezellen.
groetjes Roel -
06 April 2010 - 09:41
Jasperov:
Wow! Nu al een eerste reactie. Als het zo door gaat heb ik over 15 jaar genoeg publiek om ook daadwerkelijk wat te schrijven. Maar als je meereist, hoef ik er natuurlijk ook niet over te schrijven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
