Ninja with Numbers

I am the ninja with numbers.

Believe what I say.
Mathematics is tha way.
Of zero and eight I'm tha mean,
I'm tha square root of sixteen. (om te tellen of iedereen er was, had iedereen een nummer in de bus)
I'll swing into action
if ya gimme a fraction.
I'll crush any equation
across tha nation.
You know tha square root of nine?
It is so devine!
Pythagoras' theorem
is my serum.
I am able
to recite tha times table.
I'm tha dominator
of tha denominator.
I'll go down in history
on the mathematics masters tree.
If you can add without glitches,
mathematics gets you any *******

Peace!

“Klopt als een bus”, zal menig lezer denken. “Maar dat heeft toch helemaal niks met Jaspers reis te maken?”
Welnu, menig lezer kan de spijker niet verder van zijn kop slaan. Deze ganstarap heeft namelijk alles te maken met mijn trip van Alice Springs naar het tropische noorden. Als je wilt weten waarom, lees dan vooral het hele verhaal, waarvoor ik eerst iets meer moet toelichten over de vorige toer.

Wat was namelijk het geval? Het was erg gezellig op weg naar Alice Springs. We hadden een prima groep en we konden praten over vanalles en nog wat...behalve wiskunde! Telkens als ik deze geweldige tak van wetenschap ter sprake bracht, keek iedereen de andere kant op. Een meisje liet zelfs opelijk uitebreid horen wat ze wel niet voor hekel had aan wiskunde. Waarschijnlijk iets traumatisch geweest met een wiskundeleraar, maar daar kan ik uiteraard enkel over specticuleren.

Slechts één keer kwam ik toevallig aan de praat met een wat oudere Canadese vrouw die toevallig wou weten wat er op Kangaroo Island te doen was. Toen bleken we nog wel wat gemeenschappelijke hobby's te hebben en enig gepraat later, bleek ze als wetenschapper (een chemicus, maar desalniettemin een wetenschapper) wel geïnteresseerd te zijn in mijn stageopdracht.

Maar goed, wel jammer, dus. Hoewel ik me best wel besef dat wiskunde niet het beste middel is om je populair te maken en ik eigenlijk ook niet dag en nacht over wiskunde hoef te praten, is het af en toe wel leuk om te vertellen wat je de afgelopen drie maanden hebt gedaan. Maar goed, op de nieuwe tour (van Alice Springs naar Darwin, dus) kwam hier verandering in. En wel toen ik naast onze nieuwe tourgids ging zitten.

Onze nieuwe gids, Nick, was geboren in Nieuw Zeeland en woonde nu in Darwin. Hij was wat jonger dan onze vorige gids en dat bleek wel uit de manier waarop hij praatte. Als fan van een Nieuw Zeelandse stand-up-comedy-rap-groep (waarvan ik de naam helaas ben vergeten) had zijn manier van spreken ook wel wat weg van rap en probeerde hij ons vanalles wijs te maken tijdens de tour. Een voorbeeld: toen we na een half uur reizen de officiele lijn tussen het vorige gebied en de tropen passeerden, ging hij extra langzaam rijden, zodat iedereen goed het verschil in warmte kon voelen. En hij wist het zo goed te brengen dat ik het haast geloofde.

Nick was naar eigen zeggen beter met zijn linker hersenhelft. Gelukkig zijn tourgidsen over het algemeen het sociale type mensen en deze luisterde geïnteresseerd naar mijn wiskundige verhalen. “So, you're like a ninja with numbers?” Tja, die bijnaam had ik zelf niet beter kunnen verzinnen...toen ik op de basisschool zat. Ik had niet het idee dat ik wiskunde beter zou kunnen promoten door met die naam door het leven te gaan. Ook ik had er niet verder naast kunnen zitten, maar daar mee loop ik voor mezelf uit. We gaan eerst gewoon verder bij de eerste dag.

Deze tour zou met name een reistour zijn. We zouden een soortgelijke afstand afleggen als de vorige tour, alleen nu in slechts half zoveel dagen. En Nick zou ons daarom zoveel mogelijk proberen te entertainen met leuke spelletjes.

En de eerste was meteen goeie. Iedereen stelde zich voor met naam, land, beste ervaring en het vieste dat hij/zij in zijn/haar mond had gehad. De eerste die vervolgens alle namen wist op te noemen had het eerste spel gewonnen. Hoewel ik normaal echt waardeloos ben met namen, stijg ik altijd boven mezelf uit zodra er iets te winnen valt. Zo ook deze keer. Toen iedereen zich had voorgesteld, moest ik er nog drie van de twintig (die een moeilijk accent hadden) navragen, en was de eerste overwinning in de pocket.

Maar bij het tweede spel was het dan zover. Ik zat weer naast Nick, die een presentator zocht voor het 'It's your life'-spel. De bedoeling was dat mensen drie ongelovelijke feitjes over zichzelf opschreven, waarvan er één een leugen is. En dan mag iedereen stemmen welke ze niet geloven. Hoewel ik dit soort psychologische spelletjes echt geweldig vindt, hou ik er ook wel van om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Presenteren, dus!

Volgens Nick had ik nog een goede intro nodig. En als een wiskundige en een rapper creatief bezig gaan, dan krijg je het bovenstaande poetisch meesterwerk. Nou ja, zo ongeveer dan, want hopelijk is het de meeste lezers wel opgevallen dat de rap eigenlijk meer over basisschoolrekenen dan over wiskunde gaat. Ik heb het even geprobeerd met echte wiskundige begrippen, maar ik vermoed dat die uit het latijn komen, want ze rijmen op echt geen enkel normaal Engels woord. En ik moet natuurlijk ook nog de co-auteurs vermelden. Peter en Catherine, een tweetal erg creatieve Australiers die achter ons in de bus zaten.

En geheel toevallig bleken bijna alle feitjes over de mensen getallen te bevatten, waardoor mijn personage des te beter uit de verf kwam. Na het spel was iedereen geïnteresseerd in wiskunde, en hebben zelfs drie mensen mijn stageverslag gelezen! (Nou ja, in ieder geval de plaatjes bekeken)

Het was echt een geweldige sfeer en ik denk de leukste drie dagen van de afgelopen tijd. Het zou zo bij het leukheids-gehalte van de batavierenrace terecht kunnen komen. Verder waren de stops altijd bij rivieren, bronnen of echte outback-pubs en op alle drie de plaatsen kon naar hartelust gezwommen worden. Daarnaast waren de wateren een prima voorproef op het tropische noorden en waren de pubs culturele hoogstandjes.

Ik zit al weer op twee a4-tjes, dus de rest van de sfeer mogen jullie proeven aan de hand van de foto's die hier te vinden zijn:
http://picasaweb.google.com.au/jasperov/2009_11_07_AliceSpringsDarwin?authkey=Gv1sRgCMb6p_7utvSXkAE&feat=directlink
Volgende keer meer over mijn belevenissen in en rond het tropische Kakadu National Park, dat een oppervlakte van 66% van Belgie heeft.