Het werk en mijn eerste uitstapje

Joooooooooooow!

Na mijn vorige cliffhangers is iedereen nu natuurlijk vet benieuwd. Een beetje jammer dat beide situaties eigenlijk toch niet zoveel voor bleken te stellen. Net als in een echte soap, eigenlijk. Van Matthew's vrienden bleek er maar één te kunnen. Dus het ruige zuipen bleef gelukkig beperkt tot één biertje en we hebben gewoon heel rustig tot 23:00 uur een filmpje gekeken. En voor mijn wiskundige probleem bleken mijn begeleiders gewoon genoegen te nemen met een algoritme dat alle mogelijkheden genereert. Ik hoef niet eens een formule te geven van hoeveel het er zijn.

Nou ja, gelukkig heb ik wel andere zaken beleefd. Zo ben ik al een kangoeroe tegengekomen (hoewel waarschijnlijk niet op de manier die jullie verwachten) en heb ik ook al gevochten met ander Australisch wild. En daar ben ik niet eens de stad voor uit geweest (of de dierentuin in) Als er in deze twee a4-tjes plek voor is, zal ik deze nieuwe inzichten in het dierenrijk zeker uitvoerig beschrijven. Anders is het een mooie cliffhanger voor de volgende keer.

Zo, verder waar we gebleven waren dan maar. Na de mooie wandelroutes van de vorige keer, had ik alle natuur tussen mijn huis en de campus al snel gezien. Bovendien had ik ook wel eens zin om uit te slapen. Eén keer heb ik de bus geprobeerd, maar vanaf de haltes is het ook nog wel 15 minuten lopen. Gecombineerd met reis- en wachttijd, zat er maar één ding op: een fiets kopen. Gelukkig kon ik voor 129 Australische dollars (ongeveer 75 euro) een erg goedkope gloednieuwe fiets kopen. Het nadeel bleek wel dat er geen lichten op zaten. En ik had ook een helm nodig. En hij was ook nog eens best klein. Toen ik alles had was ik 200 dollars lichter, en voelde ik me een beetje bedrogen. Maar achteraf valt het best mee. Zowel mijn voor als achterlicht in Nederland zijn toch kapot, dus kan ik deze mooi meenemen. Nu moet ik mn fiets alleen nog zien te verkopen zodra ik wegga. Dus, als iemand die dit leest toevallig over drie maanden in Australie een fiets nodig heeft, plaats een berichtje!

En dan nu over het werk, want daarvoor ben ik hier natuurlijk. Ik doe mijn stage aan de University of South Australia, bij de School of Mathematics and Statistics. Hier ben ik bezig een vernieuwende methode te bedenken voor het ontwerpen van treinschema's, en hoe deze zo geconstrueerd moet worden dat de treinen zo vroeg mogelijk aankomen, terwijl het schema toch bestand is tegen onverwachtse vertragingen.

Ik ben op dit moment vooral bezig met het doorlezen van literatuur, hetgeen behoorlijk saai is. Het helpt ook niet mee dat alle literatuur gaat over Europese spoornetwerken, terwijl het er in Australie behoorlijk anders aan toegaat. Hierdoor is het maar de vraag hoe nuttig alles is voor wat ik uiteindelijk ga doen. “Maar hoe verschillend kan het nu zijn?” zul je je nu afvragen. Welnu, tussen de meeste steden gaat er hooguit één trein per dag. Overstappen hebben ze hier dus nog nooit van gehoord. “Dat maakt het dan alleen maar makkelijker, toch?” Dat klopt, maar hier is dan wel weer een ander probleem, namelijk dat er tussen elk tweetal steden hooguit één spoor is. Als twee treinen elkaar tegemoed komen, moeten ze elkaar passeren met behulp van een crossing loop. Voor de mensen die wel eens transport tycoon hebben gespeeld, dat zijn die vreselijk inefficiente dingen met stoplichten die alle computerspelers op hun treinverbindingen zetten. Voor de andere mensen, een crossing loop is een stukje spoor dat naast de rest van het spoor ligt. Als twee treinen elkaar moeten passeren, gaat één van de treinen hierop stilstaan, zodat de andere trein veilig kan passeren. De oplettende lezer zal nu ook vast wel doorhebben wat dan wel mijn taak is: De schema's zo in elkaar zetten dat de treinen zo kort mogelijk stil moeten staan op de crossing loops.

Naast het doorlezen van de literatuur, kan ik gelukkig ook andere dingen doen. Meestal kan ik me tot 12 uur 's middags concentreren, waarna ik me kan vermaken met het leren van LaTeX en Matlab, die nodig zijn voor respectievelijk het verslag en het simuleren. Verder heb ik voor het vermaak ook al een klein opdrachtje gekregen, wat in ieder geval goed als één van de cliffhangers aan het eind van het vorige stukje. Verder was het ook bruikbaar om in LaTeX te tikken, zodat ik dat ondertussen redelijk onder de knie heb.

En dan over de mensen waarmee ik omga. Ik was meteen in een kamertje geplaatst met drie Franse studenten, Rafael, Celia en Celia, die jullie al hebben kunnen zien op mijn vorige serie foto's. Met zn drieën spreken ze vaak Frans, maar af en toe gelukkig ook wel Engels voor mij. Ze hebben me in ieder geval de belangrijkste plekken op de campus laten zien: de kantine, de Subway en de Indochina (vergelijkbaar met Wok to Go). Helaas zijn Rafael en Celia de afgelopen week al vertrokken, en de andere Celia heb ik net voor het laatst gezien. In Frankrijk schijnt het systeem namelijk heel strict te zijn: als je je vakken niet haalt, moet het hele jaar overnieuw. Maar dat is nog nog het minst vervelende: Je stages (inderdaad meervoud) kun je vanwege je vakken niet tijdens de rest van het jaar doen. Maar gelukkig heb je daar je vakanties voor! Deze mensen waren dus al hun hele vakantie bezig met hun stage en konden nu nog vier dagen rondtrekken voordat ze terug naar Frankrijk zijn gegaan. Ben ik even blij dat ik in Nederland (af en toe) studeer.

Afgelopen middag kwam er een meisje langs in een Utwente-shirt om Celia gedag te wensen. Vervolgens zijn we met haar gaan lunchen in de kantine van het wiskundegebouw. Erg prettig, want hier kon ik meteen nieuwe mensen leren kennen om de komende weken mijn lunchpauzes mee op te trekken. Tijdens het eten vroeg ik maar eens waar dat utwente-shirt toch vandaan kwam. Het meisje zag er namelijk Aziatisch uit en had geen Nederlands accent. Wat bleek nu? Ze was slechts twee dagen in Twente geweest om wat dingen kort te sluiten met degene met wie ze een paper over hamiltoncykels maakt. Toen ik haar vroeg wie dit was, sprak ze haar naam uit met een half-Australisch half-Vietnamees accent. Een interessante variatie, maar natuurlijk lang niet zo mooi als in het accent waarin deze naam uitgesproken dient te worden. En de mensen die nu perplex zijn over wie het nu gaat kennen haar toch niet, dus lees maar gewoon verder.

Dat was het wel weer even qua werk, dan nu over mijn uitstapjes. Ik heb er slechts één gedaan, een tochtje naar het centrum van Adelaide, dat voor Australische begrippen met een busreis van iets langer dan een half uur om de hoek ligt. Hier heb ik sinds een week eindelijk weer een tweede verdieping gezien. En daarbij ook nog wel meer verdiepingen. Ik voelde me eindelijk even niet in het buitenland. Ik had al van Matthew gehoord waar de tourist information was, dus daar ben ik meteen naartoe gelopen. Daar heb ik een stel flyers ontvangen voor leuke uitstapjes voor de komende tijd. De eerste paar kon ik meteen doen: een wandelingetje door de drukke winkelstraat, naar het gratis algemene museum, langs de botanische tuinen en het festivalgebouw weer terug naar de grote straat waar ik op de bus terug kon stappen. In de winkelstraat kwam ik nog een interessant oud overdekt winkelcentrum tegen, dus dat heb ik ook maar meteen bezichtigd. En bovendien heb ik door mijn gebrek aan richtinggevoel nog veel meer moois gezien!
Het museum viel wel tegen. Ik probeerde toch eens iets cultureels te doen, maar daar raak ik waarschijnlijk toch te snel verveeld voor. De expositie van opgezette Europese dieren en de ijswand die je zelfs aan mocht raken ben ik maar snel voorbij gelopen. Op zich waren alle aboriginal-voorwerpen wel interessant, maar na de vierde speer had ik ze eigenlijk allemaal wel gezien. Ik ben nog even gebleven om de gids die zo fanatiek vertelde niet teleur te stellen, maar daarna ging ik snel op weg naar de botanische tuinen. Wat er tijdens dit uitstapje allemaal te zien was, kunnen jullie uiteraard weer zien op picasa en wel hier:
http://picasaweb.google.com.au/jasperov/2009_08_01?authkey=Gv1sRgCP3Cp8qZ97KVQA&feat=directlink

Pff, dat zijn al weer twee a4-tjes. Nou ja, de volgende keer dus onder anderen:
De kangoeroe
Mijn gevecht met een ander gevaarlijk dier
Mijn uitstapje naar Victor Harbor, dat ik morgen ga doen

Iedereen nog maar een keer bedankt voor alle positieve reacties. Ga zo door, dan tik ik elke week twee a4-tjes voor jullie!