Een gratis weekje

Jooooooooooooooow!

En dan nu is het tijd voor een stoere inleiding voor het casino-avontuur. Nadenkend over de weblog dwalen er al een tijdje drie door mn hoofd, waarvan ik de mooiste moet gaan kiezen voor dit verhaal. Echter, nu eindelijk het moment daar is kan ik niet kiezen. Nou ja, dan maar drie inleidingen. Komen ze:

1.Ik was van tevoren al flink door mijn ouders gewaarschuwd dat de Australiers notoire gokkers zijn, dus waarom zou je ze dan niet de gelegenheid geven om al hun geld aan jou te vergokken?
2.Op mijn visum staat dat ik niet mag werken, dus tja, dan moet ik maar op een andere manier mijn luxe levensstijl zien aan te houden.
3.Ik had het afgelopen jaar de bewuste keuze gemaakt om studeren op mijn prioriteitenlijstje boven poker te zetten, dus dan kun je nagaan hoe weinig ik heb gepokert. Tijd om mijn beginnersgeluk, dat alle tijd heeft gehad om zich ongestoord te vermenigvuldigen, weer eens in te zetten.

Na zo'n stoere verzameling inleidingen kan ik het natuurlijk niet maken om te verliezen, dus dat is dan ook niet gebeurd. Hoewel mijn strategie erg matig uitpakte, had ik erg bovengemiddelde kaarten en als de Australiers er dan op gokken dat je deze niet hebt, pak je al hun geld.
Altijd mooi om een gratis dagje te hebben. Om nog maar niet te spreken over de subwaylunches en de huur van de afgelopen week.

Maar nog veel belangrijker, de sfeer was prima. Ik vond het wel even eng dat je geen identificatie nodig had om binnen te komen, maar eigenlijk ook wel prettig, want ik was de mijne vergeten. Het eten was beduidend minder dan in Holland Casino, maar daarmee was dan ook wel alles gezegd. Zo begint de strijd hier al om 18 uur, zodat je op tijd weer weg kunt. Zo was er een geweldige bediening van lieftallige dames die je om de tien minuten kwamen vragen of alles naar wens was. Zo zaten er erg vriendelijke mensen aan tafel. Ik zat naast een man die toevallig twee jaar in Nederland had gestudeerd, en ook nog wel iets van pokerstrategie snapte, dus dan heb je al snel gesprekstof. Ook was er een van oorsprong Indiase man, die het er continu over had hoeveel lef ik wel niet had en dat hij bang was voor mijn bets. (en niet gespeeld, hij ging altijd weg als ik bette) En verder waren er natuurlijk, zoals in elk casino, de Aziaten waardoor ik me minder 'de buitenlander' voelde. En toen ik de vriendelijke man naast me vroeg wat hier de 'tipping policy' was, bleek je dat niet te hoeven. Ze snappen hier gewoon dat je sowieso al 10% aan het casino kwijt bent, dus dat je het ze best gunt. Daar hoeft natuurlijk niet ook nog eens een fooi bovenop.
Maar het mooiste van alles was wel de band. Het podium leek redelijk klein en amateuristisch, maar in plaats van Gerard Joling, Grad Damen of Belle Perez (je bent er toch om te luisteren, niet om te kijken) was er gewoon een band met zanger, drummer, gitarist en bassist. Zoals het hoort, dus. Eigenlijk vond ik het erg jammer om om 24 uur al weer naar huis te gaan, zowel om de band als om de dronkenlappen die net binnenkwamen om al hun geld aan mij te geven. Maar ja, als je eindelijk van je jetlag afbent, is het zonde om dit helemaal te verprutsen. Maar goed, een geweldige sfeer dus. Zeker voor herhaling vatbaar, mocht ik nog een keer vroeg terug zijn van een uitstapje. Of een prima locatie als ik eens wat mensen ontmoet om mee te gaan stappen.

Zo, dat hele verhaal was dan de reden voor de extra editie van afgelopen maandag. Daarna was het even de gok of ik voor vrijdag genoeg zou beleven tijdens het werk. Nou, dat is er zeker. Wat is namelijk het geval? Omdat de andere Internationale studenten waren vertrokken en ik in mn eentje zou zitten, werd er een kamer voor mij geregeld in het wiskundegebouw tussen de medewerkers. En wat bleek dinsdag? Ik schijn nu alles te moeten weten over mijn rechten en plichten als arbeider met betrekking tot veiligheid. Ik kreeg een grote map met info over de nooduitgangen en ik moest tests afleggen over algemene veiligheid, rechten en plichten, lichamelijke arbeid, omgaan met chemische stoffen (waar een wiskundige die laatste twee nu voor nodig heeft is me een raadsel) en het voorkomen van RSI en stress. Ik raakte er helemaal gestressed van.
Ik begon maar alles over rechten en plichten door te lezen. Het was uiteraard een brei van bureaucratische mieren****erij. Ik kon mn gedachten er totaal niet bijhouden. Maar gelukkig was er ook de mogelijkheid om meteen de test te doen. “Als ik een beetje weet wat er van me verlangd wordt, kan ik vast een stuk doelgerichter zoeken”, dacht ik. Maar er bleek nog een ander voordeel aan te zitten. De test bestond namelijk uit een aantal conflicten, waarin je aanmoest geven wie er volgens de regels dout was. Door gewoon eerlijk in te vullen wat ik vond haalde ik hem meteen met een 100%-score. En daarbij meteen mijn eerste certificaat, dat er best fancy uitzag. Het bleek dat ik er nog vier moest halen om door te gaan. Net een computerspel, dus!
De algemene veiligheidsregeltest was een gewone meerkeuzetest. Met de standaard psychologische middelen als altijd 'all of the above' als die er tussen staat, lukte deze ook in twee pogingen. De tests over chemische stoffen en lichamelijke arbeid moesten toch wel vaker gedaan worden, maar ik heb niet het idee dat ik nu in levensbedreigende situaties kom, doordat ik bij deze tests heb 'valsgespeeld'.

Tenslotte nog de RSI-test. Volgens Anja was vooral deze belangrijk, dus hier heb ik wel degelijk de tekst gelezen. En net waar het het minste nodig bleek te zijn. Voor de eerste vraag moest ik de juiste woorden in de volgende zin kiezen: On your desk you should keep the items you use most frequently (close/far away) and items you use less frequently (closer/farther away).
Met een beetje kennis van Engels is het eerste woord al niet zo heel moeilijk, maar als je dan naar het tweede woord kijkt...
En dan de volgende vraag. Waarschijnlijk wilden ze de vraag niet zo makkelijk maken als: ”Is het echt waar dat je om de 15 minuten even je muis los moet laten om je pols te bewegen?”, dus kwamen ze met het volgende:”True or false, you should always hold your mouse to prevent it from walking away”
En net als je denkt dat het niet makkelijker kan kom je bij de volgende vraag: “In order to be able to find everything you should (destroy/set on fire/tidy up) your desk every day.”
Ik begon het net jammer te vinden dat de test voorbij was, toen er in de laatste vraag ineens gevraagd werd hoe ver je monitor van je af moest staan in feet. Gelukkig maar, kon ik mooi nog een keer genieten van alle vragen.

Daarna kostte het me nog een dagje voordat alles goed was geinstalleerd op mn computer, maar vervolgens kon ik eindelijk weer aan de slag met wiskunde, waar ik jullie (nu nog) niet mee zal vervelen. Verder heb ik eigenlijk niet bijzonder veel beleefd, waardoor ik helaas zal moeten afsluiten met net iets minder dan twee a4-tjes. “En de foto's dan?” Helaas mocht ik in het casino geen foto's maken en mijn certificates zijn ook weer niet zo denderend dat ik daar foto's van maak.

Maar ja, volgende week zal mijn verslag hopelijk bol staan van de foto's. Het uitstapje van dit weekend is namelijk al gepland: Een bezoekje aan Cleland Wildlife Park, waar ik hopelijk mijn eerste levende kangoeroe ga ontmoeten. Omdat dit redelijk dicht in de buurt ligt, zou het goed kunnen dat ik daarna weer het casino bezoek. Het is voor jullie te hopen dat ik weer geld win, want als ik verlies schrijf ik lang niet zo stoer.